This manuscript describes a Jātaka, a story of the past life of the Buddha. Once upon a time, Bodhisatta was born as a prince of Videha city named “Sīvijaya.” He petted a cockatoo that could be able to speak like a human. He sent the cockatoo as a spy to find a wife candidate. The cockatoo flew to the castle of a princess of Sīvilāsa city. After seeing the princess was so beautiful, the cockatoo went back to tell Sīvijaya prince. The prince sent ambassadors to make a marriage proposal to the king of Sīvilāsa, but the proposal was rejected. Indra god brought the Sīvijaya prince to the castle of the Sīvaiya princess. They had chances to meet and get to know each other, and finally they became a couple living in the castle.
Colophon:
สระเด็จแล้วยามทอนแก่ข้าแล้วแล ด้วยเตชะกุสละนาบุญอันข้าได้แต้มธัมม์ผูกนี้ แม่นข้าเกิดเกิดมาภาวจติใดดั่งอั้น ข้าขอหื้อมีประหญาปัญญาอันเสลียวสลาด อาทรู้จักธัมม์พระพุทธเจ้า ๘ หมื่น ๔๐๐๐ ขัน แท้ดีหลี ฯ นิจฺจํ ธุวํ ธุวํ แท้ดีหลีเทิอะ ฯ พุทธิมาภิกขุ ริขิตตะแลนายเฮิย ตัวข้าบ่งามสักคายแล ตัวหน้อยเท่าตาไกล่ ตัวใหย่เท่าตาฅวายแลนายเหิย ฯ หน้าธับเคล้าสิญเชยยราชแลนายเอิย ม่วนแท้แลนายเหิย ฯ ทางไพบ้านข้าใคร่รู้ที่หื้อไพที่ไกล่ช่งขัน หมาช่างเห่า ที่ฅนเถ้าเฝ้าเรินหั้นแล ฯ
[I] finished copying [this manuscript] at noon.
May the merit derived from copying this manuscript reward me, my parents, and all my relatives with sharp intelligence to understand the Teachings of the Buddha. Monk Phutthima was the scribe. My handwriting is not beautiful with unstably different font sizes that are small as hens’ eyes and big as buffalos’ eyes. If [any of you] is curious about the way to reach my house, follow the place where a fowl is crowing, a dog barking, and an old person staying at the house.