The Buddha talked about his past life when he was born as Samudghosa-kumāra. He married Vindumati, a daughter of Rammapura’s king. One day they went hunting and got lost. As a result, Vindumati was separated to another city. She sold a ring she had and used money to build a pavilion and employed artists to paint her story on the wall of the pavilion. One day, Samudghosa-kumāra visited that pavilion and saw the painting. Finally, they met one another and Samudghosa-kumāra took Vindumati back to the city.
Colophon:
จุฬศักราชได้ 1227 ตัว ปลีดับเป้า เดือน 11 ดับ นะวัน 7 ปริปุณณะยามกองงายแก่ข้าแลเจ้าเหิย นายเหิย ฯ นิพฺพาน ปจฺจโย โหนฺตุ โน นิจํ ฯ
ด้วยเดชชะกุสสระอันข้าได้เขียนธัมม์แห่งพระพุทธเจ้าดวงชื่อว่าสมุททโคตนี้ ข้าเกิดมาภวะอันใดก็ดี ก็ขอหื้อ ข้ามีสัตติประหญาอันเสลียวสลาด รู้แจ้งธัมม์คำสอนแห่งพระพุทธเจ้าคู่ภวะอันข้าเกิดมานั้นเทิอะ ขอหื้อสมดั่งใจใฝ่มักทุกชาตแกล่ข้าแท้ดีหลีเทิอะ ฯ
[The writing of this manuscript] was completed in CS 1227, a dap pao year, on the fourteenth/fifteenth waning-moon day of the eleventh [lunar] month, on the seventh day of the week, at the time of the morning drum. Nibbāna paccayo hontu no niccaṃ.
May the merit derived from writing this religious manuscript Samudaghosa always reward me every birth with sharp intelligence and to understand the Buddha’s Teachings. May all my wishes be fulfilled.
Remark: The date corresponds to Monday, 21 August 1865 (1227 Sravana 29).
Other notes:
(Front cover) “Front cover of Samudaghosa Jātaka, sixth fascicle”
(Back cover) “Back cover of Samudaghosa Jātaka, sixth fascicle. I have just recently learnt to inscribe palm-leaf manuscripts, the handwriting is thus not besutiful.”
(Left side of the first folio) “Samudaghosa, sixth fascicle”.