This manuscript describes the establishment of the Buddha’s relics at Chaing San. Once upon a time the Buddha went to a river of Chaing San and saw three mountains in the West. He stood on the mountain named “Din Dang” and said “in the future, Buddhism will be prosperous in this place. When I die you must bring my left side of the scapular bone here.”
After the Buddha died, a senior monk Kassapa and the king of Chaing San brought the relic of the Buddha and enshrined the relics in the place and marked the place with a flag. People called this place “Doi Tung.” The king of the city and/or the villagers regularly went to the place to make offerings to the relic of the Buddha.
Colophon:
สักขาศได้ ๑๒๖๘ ตัว ปลีรวายสง้า เดือนเจียง ออก ๒ ฅ่ำ พร่ำว่าได้วัน ๕ สระเด็จแล้วยามกินงายแล้วกี้แล ฯ ข้าภะเจ้าสมณสัทธาสามเณรอินทสอร เขียนแล ตัวบ่งามสักหน้อยแล ธุเจ้าภะนายตนใดได้เทสนา ค็พอพิจจรณาเอาเทิอะ เหตุตัวบ่งามแล ค้าน สาวช่างมากาย แต้มตัวไม่ดีแล ใจบ่ดีแท้ๆ เนิอ ธุเจ้าภะนายเหิย ริขิตค้ำชูพ่อเรี้ยงพิชชโกสแล ปางเมื่ออยู่วัดมนเทียร วันนั้นแลเจ้าเหิย ฯ
The copying [of this manuscript] was done in CS 1268, on the second waxing-moon day of the first [lunar] month, on a Thursday, at the time of breakfast ending. I, Novice Insòn, who lives at Wat Monthian, copied [this manuscript]. The handwriting is not beautiful. Monks and novices who use this manuscript for preaching are suggested considering it carefully. [My bad handwriting is caused by] my laziness and distractions to girls coming around. [I] copied [this manuscript] for a local (folk) physicist named Phitchakot.
Remark: The date corresponds to Thursday, 20 September 1906 (1268 Asvina 2).
Other notes:
(The left side of the first folio) “Chronicle of Dòi Tung Buddha Relics”.